බ්‍රසල්ස් හි ප්‍රධාන දුම්රිය ස්ථානයට එල්ල වූ මරාගෙන මැරෙන බෝම්බ ප්‍රහාරයේ රූපරාමු අතරින් මම දුටුවේ කොළඹ කොටුව දුම්රිය ස්ථානයට එල්ල වූ කෲර ත්‍රස්ත ප්‍රහාරයයි. සිය ගණනකට මරු කැඳවමින් දෙහිවල මගී දුම්රියට එල්ල වූ ගොරතර ප්‍රහාරයයි. කටුනායක ගුවන්තොටුපළට එල්ල වූ ප්‍රහාරයේ මූසල හඬ බ්‍රසල්ස් ගුවන්තොටට එල්ල වූ ප්‍රහාරයත් සමගම මට නිතැතින් ම අද මතත් විය. අනපේක්‍ෂිත බෝම්බ ප්‍රහාරයෙන් බියට පත් ව හිස් ලූ ලූ අත දුවන සුදු යුරෝපීයයන් අතර පෙරදින එල්ටීටි ත්‍රස්ත ප්‍රහාර හමුවේ පණ බේරාගනු වස් දුවන මම ද මගේ සහෝදර පුරවැසියන් ද සිටිනු ඇතැයි මට මොහොතකට සිතුණි.
ඒ බ්‍රසල්ස් ය. මා සිටින්නේ ලංකාවේ ය. 2009 වසරේ මැයි මාසයේ දිනක සහමුලින් ම ත්‍රස්තවාදය අවසන් කළ සුරක්‍ෂිත ශ්‍රී ලංකාවේ ය. ඒ පිං බිමේ ය. එහෙත් ත්‍රස්තවාදීන් සමග ජීවිතයත් මරණයත් අතර දිනපතා සටන් වැදෙමින් ගෙවා දැමූ ඒ තිස් වසරක ශාපලත් කාලය ලොව කොතැනක හෝ පුපුරා යන බෝම්බ හඬක් සමග අවදි වීම මට පාලනය කළ හැකි නොවේ. බ්‍රසල්ස් වැනි ප්‍රහාර එදා අපගේ ජීවිතයේ සුපුරුදු කොටස් ය. සවසට අප ගුවන්විදුලිය හෝ රූපවාහිනිය සුසර කරන්නේ අද එවන් ප්‍රහාර කීයක් නම් සිදුව කී දෙනෙකු නම් මියගොස් ඇති ද යන්න දැන ගැනීමට පමණි. 2005 වසරේ යුග පෙරළිය නොවන්නට ප්‍රභාකරන් විසින් මිනිසෙකුගේ පරම අයිතිය වූ ජීවත් වීමේ අයිතිය මෙරට සිංහල, දෙමළ, මුස්ලිම් හා මැලේ යන අප බොහෝ දෙනාගෙන් උදුරා ගෙන ඇති බව නිසැක ය. මහින්ද නුඹ වීරයෙකි.
ජාතික ආරක්‍ෂාව යනු තවදුරටත් ලොව කොතැනකවත් සුඛෝපභෝගයක් නොවන බව පසුගිය කාලය පුරා ලන්ඩන්,පැරිස් හා දැන් බ්‍රසල්ස් ප්‍රහාර තුළින් අපට පසක් කර තිබෙන සත්‍යයකි. එය නිරන්තර අවදිය අපේක්‍ෂා කරන රාජ්‍ය පාලනයේ මුදුන් මල්කඩ බව ප්‍රත්‍යක්‍ෂ ය. ආර්ථීකය ද එවැනි ය. මේවා මත ඇති අත් දුබලවීම වීම යනු සුළුපුටු දේවල් නොවේ. වත්මන් පාලනයට වසරකුත් මාස දෙකක් තුළ අපගේ ආර්ථිකයට සිදු වූ හානිය නොකිවමනා ය. අප බදුපිට බදු තෑගි ලබන්නේ එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස ය. ආරක්‍ෂාව පිළිබඳ නම් ඇත්තේ නිහැඬියාවකි. එහෙත් ඒ නිහැඬියාව භයංකර බව සිතේ. බ්‍රසල්ස් වන් ප්‍රහාර නැවතත් අපගේ ජීවිතයේ කොටස් වීමට අවැසි සියළු කොන්දේසි මේ නිදහස් භූමිය තුළ නැවතත් සැකසෙමින් තිබෙන බව සිහිපත් කරගනිමු.
ජ්‍යේෂ්ඨ කතිකාචාර්‍ය මහින්ද පතිරණ
