All of us who have enjoyed the company of grandparents as we grew up, know how true Al Grant’s words are when he sings “Just don’t forget you’ll always be your grandpa’s little girl/(boy).” And all of us who have had our parents holding our new born babies in their arms know how beautiful this magic bond could be between a grandparent and a grandchild.
How could you ever forget that moment when your father and mother walk into the hospital room and lay their eyes on your baby - only a few hours old and crying her heart out. The grandma takes the baby into her arms and stares at the tiny face with a radiant smile on her lips. The funny thing is the baby stares back. Even though for most of their first week, all babies cry and cry, when grandma or grandpa hold the baby in their arms the new born is more peaceful than at any other time. This magic between a grandparent and a grandchild is a sight to behold and is living evidence of the truth in the saying “perfect love sometimes does not come until the first grandchild.”
For many people grandparenthood is a joyful one, opening up possibilities for the grandparents themselves, for the grandchildren and for the parents. “For many grandparents, the experience of caring for a grandchild is mostly positive,” observes Prof. Erantha De Mel, President, Institute of Professional Psychologists. He recalls while traveling down Duplication Road sometime back, how he had noticed an old lady in a brand-new car with a bumper sticker which read “I wish I had grandchildren first!” “That statement speaks volumes about how some grandparents love being with their grandchildren’ explains Prof. De Mel. “When they were young and their children were small, they were very busy with their lives and had no time to enjoy their children. But now when they are retired, they have all the time on earth to spend with their grandkids.”
For how long?
In other words, most grandparents adore babysitting. So much so, that it doesn’t matter when they are called upon to take care of a grandchild, for how long? A whole week, maybe two or three... or till the child is old enough for school. No problem. Right?
Not so fast. While most grandparents relish the extra playtime with the grand-babies and like pitching in, twenty-four hour nanny duty five days a week might, well, hinder their hitherto peaceful existence.
No doubt, as Grant sings, everything is magical so far as the relationship centers round fairy tales and magic things, angel faces and childhood dreams. But sad to say, in the modern world with financial challenges, this magic is fast disappearing, so much so that, there are couples who seem to believe if they wish to have children they should have them while their parents are still young enough to act as babysitters.
Even if they don’t have such ulterior motives in mind, with most mothers opting to stick to their careers after they have children, it is inevitable that grandparents find themselves acting as parents for the second time around, taking fuller responsibility, possibly with a heavy heart. “Some grandparents don’t want to be tied down looking after babies and toddlers any more. (As they still remember the hard work of parenting and its unrelenting nature) Because they have no other option, they comply,” points out Prof. De Mel.
He adds, “Sometimes the responsibility thrust on the aging parents is far too much. Some grandparents are exhausted by it and cannot find a way out of it. Some children are absolutely taking advantage of their aging parents. They engage in emotional blackmail and make their parents feel guilty for not babysitting their children!”
According to Prof. De Mel in our fast-paced society, due to various social and professional pressures, people “expect” their parents to engage in babysitting. However, he points out that it should not be ignored that the grand
parents had already had their turn bringing up children, and now it is their time to do what they like with their life. Why should they spend their twilight years raising grandkids? Isn’t it time that they enjoy themselves? “I’m all for grandparents helping out; but to expect them to sacrifice their freedom and toil extensively with their grandkids is quite selfish,” reiterates Prof. De Mel.
Too old
He gives logical reasons to drive his point home. “Sometimes, older people don’t have the patience and energy for babies, toddlers, and young ones. Unless they offer, one should not assume that their mother or mother-in-law would help out. Better to have your children in a stimulating daycare centre with other kids, than with a resentful older person, who may also have different child rearing practices.”
Prof. De Mel feels grandparents may not make the ideal parents, second time round. “Sometimes grandparents spoil their grandchildren extensively,” he explains. “They tend to buy things and shower them with gifts such as video games, movies, and various types of toys that parents would not generally buy them due to obvious reasons. Also, to show love and affection, they are in the habit of giving the grandchildren special food treats.”
He also feels that at times grandparents are too lenient with the third generation. Some grandparents don’t allow their grandkids to be corrected when they do something wrong or inappropriate. They step-in and defend them; and also comfort them when they are being corrected. “This is naturally a very conflicting situation when grandparents refuse to uphold the parents’ standards for behavior,” observes Prof. De Mel.
Conflicts apart, it is natural for grandparents to grieve over the losses that come with taking in their grandkids, including the loss of their independence and the easier role of “grandparent,” rather than the primary caregiver. Their children should realize having to hold the reins full time, once again is bound to make them worry about how they will handle the additional responsibilities. After all, they probably were not expecting to be raising kids again at this stage in their life, and so, at times, the physical, emotional, and financial demands may feel overwhelming. Moreover, couples who use grandparents as babysitters should keep in mind that when they are preoccupied with the daily demands of raising grandkids, grandparents are bound to let their own needs fall by the wayside. They would often sacrifice looking after their own mental and physical health to see to the needs of the grandchildren.
Being grateful
Experts say things would change for the better if parent-grandparent teams resolve control issues by negotiating territory, dividing up authority over sleeping, eating, homework, TV and computer use. For example, parents might have sole authority over diet and school issues, while grandparents get a say in recreational or artistic activities. Things would also change if parents express gratitude. At the least, say marriage and family therapists, parents should say, “I’m so grateful; how can I compensate you?”
Yet, no matter how difficult life might be for grandparents in their new role as primary caregivers, there is no evidence that today’s grandparents are backing away.
Thankfully so. For, children love being with their grandparents. They seem to instinctively know that while their grandparents may not have the energy they had when they were younger, they do have the wisdom that only comes with time. Unlike first-time parents, they have done this before and learned from their mistakes which are advantages that can make a huge difference in a grandchild’s life.
And the good news is, overall, every grandparent welcomes the arrival of a grandchild, regarding the experience as ‘‘a magical love’’ with positives far outweighing the negatives. Who would not consider grandparenthood as something wonderful when one moment you are just a father or a mother and the next, you are grand and all-wise and prehistoric?
As Prof. De Mel says “For grandparents, if they can enjoy their grandchildren through all ages and stages, without making things complicated, it’s a blessing!” For everybody.
Aditha Dissanayake-www.dailynews.lk
හමන සුළඟින් දකින දසුනින් දෙනෙතෙ 
Ravi alighted from the limousine and looked around. It was good to touch the ‘green, green, grass of home'. Having been abroad for over a couple of years, he was glad to be back for Christmas in the old familiar surroundings. His parents and sisters accompanied him proud and happy to have spruced up the house and garden for Ravi's arrival.
සමාජ නායකයක ලෙස නෙල්සන් මැන්ඩෙලා ගෙන් උගත හැකි විශිෂ්ඨතම පාඩම නම්,සමස්ත අරගලය පුරා වූ නොනැසෙන සදාචාරමය පදනමයි. මෙහි උත්කර්ෂවත්ම පරමාදර්ශය ගාන්ධිය.. ගාන්ධි මෙන්ම මැන්ඩෙලා ද “අනුන්ගේ ලේ “ වලින් අරගලය ගෙනයන්නට හිතුවෝ නොවෙති.ඔවුන් හැම විටම පෙරමුණු සටන් කරුවෝ වූහ.කඳුළු, දහදිය,ලේ මුලින්ම හැළුවෝ ඔවුන්ය. මේ සියල්ලටමත් වඩා වැදගත් වන්නේ,තම සතුරාගේ මිලේඡ්චත්වය ඉදිරියේ ඔවුන් දෙදෙනාම දැක්වූ විශිෂ්ඨ මානුෂිකත්වයයි...ඔවුන් ලෝකයේ නිදහස,මානව වර්ගයාගේ විමුක්තිය පිළිබද තීරණාත්මක අරගලයන් ජයග්ර්හණය කළෝය...එහෙත එ සඳහා ගතතා වූ ක්රිගයා මාර්ග නැවත කිසි කළෙක මානව විරෝධී යැයි අවමානයට හෝ ප්ර්ශ්න කිරීමට ලක් නොවූහ....1942 අමිර්තසාර්හී දී බ්රි්තානයෝ අති දැවැන්ත මානව සංහාරයක් කලෝය...නේරූ ඇතුළු කොන්ග්ර.ස් නායකයෝ ඊට ඒ ක්රාමයෙන්ම.එනම් දුටු තැන සුද්දන් තරාතිරම නොබලා මරා දැමීම,දේපල විනාහ කිරීම,ස්ත්රී දුෂණය ආදී “යුධ උපක්ර්ම“ ක්රිදයාවේ යෙදවීමට තීරණය කළෝ ය..එහෙත් ගාන්ධි එකහෙලාම ඊට විරුද්ද විය...එය “නිදහස් අරගලය“ නොවේ..එය “නිදහස් අරගලයේ උපක්රටම“ නොවේ යි කී ගාන්ධි උන් ගේ මිලේඡ්චත්වය පරාජය කරන මිලේඡ්චත්වයක් උදෙසානම් අප කරන අරගලයේ අර්තයක් නැතැයි තීරණාත්මකව ප්රමකාශ කලේය.. ගාන්ධි ගේ මේ මැදිහත් වීමට පින්සිදුවන්නට ලෝක ඉතිහාසයේ අති දැවැන්ත ඛේදවාචකයක් වැලකී ගියා පමණක් නොව අද දක්වා බ්රිහතාන්යන නායකයෝ අමිර්තසාර්හී සංහාරය වෙනුවෙන් ඉන්දියාවෙන් සමාව ඉල්ලති.... දකුණු අප්රිාකානු නිදහස් සටනේදීත් අනතුරුව කළු පාලනයේත් වෛරී හා සැක කිරීම් නොවීය....සුදු යුගයේ අපරාධයට හා වධ බන්ධනයට ලක් වූවෝ ,වධකයන් හා මුහුණට මුහුන තබා දුක කියන්නට අවකාශ ලබා දුන් අතර වධකයෝ හඬා වැළපෙමින් තම වරද පාපොච්ඡාරණය කලෝය..අනතරුව සමාව දීම විය..සත්තකින්ම ඒ වැඩ පිළිවෙල නොවුනානම් දකුණු අප්රිවකාව අදටත් යුධ පිටියකි... අද රාජපක්ෂ නොවන සියළුම දේශපාලනය කරන්නෝත,ජනතාවත් ඉදිරයේ නොබෝ දිනකින්ම රාජපක්ෂ පාලනය බිද වැටී ස්වර්නමය යුගයක් එළඹෙන බවට සිහින මවනු පෙනේ...එය තනිකරම දුර්වල සමාජයකින් බලා පොරොත්තු විය හැකි මානසික තත්වයකි..“දුර්වලයා තම බොහෝ විශිස්ඨ ජයග්ර හන ලබා ගන්නේ පරිකල්පනය තුළය“.... එහෙත් මේ බලය ලබා ගැනීමට අදහස් කරන්නන් ක්රිියාකරමින් සිටින ආකාරය අතිශය භයානකය..හේතුව ඔවුන් සියල්ල බලය ලබා ගැනීමෙන් පසු කරන ක්රිරයාකාරකම් පිළිබද කටමැත දොඩනවා විනා,බලය ලබා ගැනීම දක්වා කරන්නේ කුමක්දැයි නොකීම..නොකිරීමය...කවුරුන් හෝ ගේමක් ගසා වැඩේ අවුල් කල පසු බලය තමන්ගේ ඔඩොක්කුවට වැටේ වියැයි එ.ජා.පයේ සිට ජ.වි.පෙ දක්වා සියල්ලෝම විශ්වාස කරන බව පෙනේ...එහෙත් ඔවුන් යළිත් භාර ගන්නේ මේ මිලේච්ඡ සමාජයමද?මේ පිරිහුන මිනිස් රැලමද? බලය ලබා ගැනීම දක්වා අරගලය වැදගත් වන්නේ එහෙයිනි...බලය ලබා ගැනීමෙන් පසු කරන දේ වෙනුවෙන් සමාජය සංවිධානය නොකර,සූදානම් නොකර බලය ලබාගත හැක්කේ පවතින ක්රයමයම පවත්වාගෙන මඩි තරකර ගැනීමය හැර වෙන කුමටද?අනෙක එවැනී පුර්ව අරගලයකින් තොරව ලබා ගත් වෙනසකට ලෝක උදාහරන තිබේද? එහෙයින් මේ සමස්ත ය කරන්නේ අති විශාල බොරුවක් බවට සැක නැත.. ගාන්ධිත් මැන්ඩෙලාත් (වෙනත් විප්ලවීය නායකයන් මෙන්ම) බලය වෙනුවෙන් සූදානම් නොවුන සමාජයකට බලය ලබා දීමට කැමති නොවූහ...ඔවුන්ට පුද්ගලිකව ඕනෑනම් බලය ගන්නට තිබිණි..එහෙත් ඔවුන්ට ඕනෑ වූයේ ජනතාව අතට බලය ලබා දෙන්නටය...එහෙත් සූදානම් නැති ජනකාවකට බලය දෙන්නට ඔවුන් කැප වුනේ නැත්තේ..එහි විනාශකාරී බව හා ව්යාදජය දැන සිටි නිසාය...පාකිස්ථානය මීට හොඳම උදාහරණයයි..සූදානම් නොකරන ලද පාකිස්ථාන පාලන බලය වහා හමුදාව අතට මාරූ විය. ලංකාවේ මේ පක්ෂ බලය ලබා ගැනීමෙන් පසු “බොදු බල සේනා “පන්නයේ අර්ධ ත්රඔස්ත සංවිධානයන්ට කරන්නේ කුමක්ද?...ඇත්තෙන්ම ඊට එරෙහිව දැවැන්ත අරගලයක් කළ යුත්තේ බලය ලබා ගැනීම දක්වා වූ මාර්ගයේ නොවෙද? පසුගිය කාලයේ බොදු බල සේනාවට එරෙහිව තීරණාත්මකව ක්‍රියාමාර්ගයක් ගත්තේනම් එය ආණ්ඩුවට එරෙහිව වැදගත් හා ප්ර තිථල දායක පියවරක් නොවන්නේද? එසේ විය හැකි බව මේ කණ්ඩායම් හා පක්ෂ දනිති..එහෙත් බලය ලබා ගැනීමෙන් පසු නැති කරනවා වෙනුවට මේ ආකෘතිය ප්රොයා්ජනයට ගත හැකි බව මේ අය තීරණය කර ඇති බව පෙනේ.. ඉදින් මේ සියළු දෙනා සමාජය කැටයම් චින්තකලාගේ තත්වයට පත් කරමින් සිටී...ඔවුහු අයිතිකාරයන් නැති පදනමක් නැති හේතුවක් නැති ශිෂ්ට නිතීයට එපිටින් වූ මේ සමාජයට බාහිරින් කඩාපාත් වූ අපරාධ කරුවෝය..මේ රටේ ජනතාවත් ඒ සමානය...ඔවුහු එලෙසින්ම මහමඟ මරා දැමිය යුතුය..ආණ්ඩුව කෙසේ සිතනවාදැයි මම නොදනිමි...එහෙත් විපක්ෂය යැයි කියන උන් සිතන්නේනම් එසේ බව සක් සුදක්සේ පැහැදිලි වන්නේ ඒ අයගේ වැඩ පිළිවෙල බලන විටය.... එහෙත් එක සතුටක් තිබේ...ඒ මැන්ඩෙලා ගේ ගාන්ධිගේ අරගයන් කැපකිරීම් හා සසදා බලන විට නිකමුන් වන මුන්ට කවදාවත් බලය ලබා ගන්නට බැරි බව නියත වීමය...එහෙත් බයානක කාරනය වන්නේ ඒ වෙනුවට වෙනත් අපරාධ කල්ලියක් බලය ඩැහැ ගැනීමට ඉතා ඉහල ඉඩක් තිබීමය...
Nenaka H Pathirana Deputy Director Consumer Relations Telecommunication Regulatory Commission of Sri Lanka
Though the tag line "she just needed a month to change his life forever" draws audience's interests Pat O'Connor's 'Sweet November' is too full of syrupy chiches and tragicomedy. It looks phony rather than heartwarming.
.jpg)
.jpg)
පාප්වහන්සේ දේවමෙහෙය අවසානයේ රෝගීන්ට ආශීර්වාද කරන අවස්ථාවේ මෙම රෝගියා සිය මුහුණ ආවරණය කරගෙන පාප්වහන්සේ අසළට පැමිණ ඇත..jpg)
Not so fast. While most grandparents relish the extra playtime with the grand-babies and like pitching in, twenty-four hour nanny duty five days a week might, well, hinder their hitherto peaceful existence.
However this perfect world can be disrupted by the ever present threat of crime. Crime will completely take on Digital and Binary form. Crime has now become bloodless and more dangerous than ever before. We may soon live in an age where crime will be committed wholly by weapons taking the form of the Personal Computer and Viruses. And the defense against this Cyber Crime is what is known as Internet Security.
No matter how strong your perimeter is, still you are vulnerable for such mass scale attacks on sophisticated networks. One recent incident reported in the U.S. that Chinese hackers are believed to have stolen the designs for more than two dozen major weapons systems, potentially weakening the U.S. military advantage over China,” he further added.
.jpg)
