හීනෙන් හිනා නොවී මා හඬවාපන් මේ රෑ යාමේ

දිනක් බස්නැවතුමක බස්රියක් එනතුරු මම බොහෝ වේලාවක් සිටියෙමි. ඒ බස්නැවතුම අසල පොල් අතු සෙවිලි කළ පුංචි කූඩාරමක් විය. එය තාවකාලික පදික නිවාසයකි. ඒ තුළින් මට ඇසුණේ අඬන බිලිඳකුගේ හඬකි. ඒ දරුවාගේ මව දරුවා නළවා ගැනීමේ දැඩි උත්සාහයක යෙදී සිටියා ය. ඇය දරුවාට කිරි දෙන්නට වෑයම් කරනු මම දුටුවෙමි. එහෙත් දරුවාගේ ඇඩීම නැවතුණේ නැත. මට දයාසේන ගුණසිංහයන් ගේ කවි පදයක් සිහිවිය.

”වියළී ගිය දෙතනේ නැත 

කිරි බිඳුවක් එරුණේ

වැහැරී ගිය උකුළේ නැත 

සුව යහනක් සැදුණේ”

(එතෙර ගිය පොඩි දුවට)

ඒ මොහොතේම බස් නැවතුම මා පසුකර ගියේ සුවිසල් මොටෝරියකි. එහි පිටිපස අසුනේ ජනේලය ළඟ මහත් උද්දාමයෙන් පිටත බලා සිටින දැවැන්ත සුනඛයකු මම දුටුවෙමි. මට ඒ සුනඛයාගේ ස්වාමියා ගැන වෛරයක් හෝ, සුනඛයා ගැන ඊර්ෂ්‍යාවක් හෝ ඇතිවුණු බවක් මතක නැත. එහෙත් අර බිලිඳු දරුවා හා දරුවා නළවන්නට තැත් කළ මව පිළිබඳ ව අනුකම්පාවක් ඇතිවිය. බස් රථය පැමිණි නිසා ඒ මවු පුතුන් ගැන මිට වඩා දෙයක් කීමට නොදනිමි. ඒත් දිළිඳුකම නිසාම පීඩාවට පත්වෙන මෙබඳු අම්මාවරුන් සහ දරුවන් අපරිමිතව මේ සමාජයේ සිටින බව නම් මම දනිමි. මේ ගීතය ඒ අම්මාවරුන්ගේ දෑසෙහි කඳුළින් උපන් ගීයක් නොවේ ද?

” රජ මැදුරක ඉපදී සිටියා නම්

නුඹත් රජෙකි පුතුනේ

හිරිකඩ බාගෙන පොල් අතු ඉගිළේ

අද නුඹෙ සිරි යහනේ

මේ කියන දරුවා රජ මැදුරක උපන්නා නම් ඔහු රත්තරන් හැන්දෙන් රන්කිරි කට ගානු ඇත. පිය රජුගේ ඔටුන්න පලඳිනු ඇත. එහෙත් දරුවා උපදින්නේ හිසට නිසි වහළක් නැති දිළිඳු පැලක ය. පුංචි සුළං රොදකට වහළේ පොල් අතු ඉහළ යන අතු පැලකය. ඇතැම් විට දරුවාගේ සිරියහන ගෝනි පඩංගුවක් විය හැකිය. මේ කිසිවක් නොදන්නා දරුවා හීනෙන් හිනාවෙයි. ඒ හිනාව දකින අම්මාගේ සිතේ ඇතිවන්නේ කම්පාවකි. මක්නිසාද හිනාවන්නට තරම් සතුටක් ඔවුන් අතර ඉතිරි වී නොමැති බැවිනි.

”හීනෙන් හිනා නොවී

මා හඬවාපන් මේ රෑ යාමේ”

Neil Armstrong, first man on the moon, dies at 82

He uttered famous 'One small step' phrase after making history

Neil Alden Armstrong, the first human to walk on the moon and a giant of space exploration, died Saturday. He was 82.

According to his family, Armstrong died of complications following bypass surgery

Armstrong commanded the Apollo 11 spacecraft that landed on the moon July 20, 1969, and was the first astronaut to step outside. He was followed to the lunar surface by Buzz Aldrin.

"That's one small step for (a) man, one giant leap for mankind," Armstrong radioed back to mission control in Houston.

The brazen and successful landing - and subsequent return to Earth - capped a hotly contested space race between the United States and the U.S.S.R. at the height of the Cold War, and vindicated President John F. Kennedy's promise to put a man on the moon within a decade.

"Neil was among the greatest of American heroes - not just of his time, but of all time," President Barack Obama said Saturday. "When he and his fellow crew members lifted off aboard Apollo 11 in 1969, they carried with them the aspirations of an entire nation. They set out to show the world that the American spirit can see beyond what seems unimaginable - that with enough drive and ingenuity, anything is possible. And when Neil stepped foot on the surface of the moon for the first time, he delivered a moment of human achievement that will never be forgotten."

Perhaps when he walked on the lunar regolith, Armstrong believed he was taking humanity's first steps into the universe. But his feat is a spaceflight achievement NASA has yet to surpass in the 43 years and two months since.

When he returned to Earth, Armstrong wasn't entirely prepared for the crush of media attention and public adoration. He spent much of his life in a private manner, removed from the spotlight.

But toward the end of his life he began to change.

"Uncharacteristically, in the past two years, he was concerned that NASA was planning an approach to human spaceflight that did not meet his standards of adequate planning for ensuring crew safety, and was willing to say so publicly," said John Logsdon, a space historian and former director of the Space Policy Institute at George Washington University.

Since 2010, Armstrong had criticized NASA's slow progress toward building a new generation of rockets and spacecraft to carry humans beyond low-Earth orbit. He testified before Congress and lent his name to a number of letters.

'Our role model'

Among those Armstrong worked closely with in recent years was another lion of NASA's halycon Apollo days, Chris Kraft, the space agency's first flight director and the man for whom mission control at Johnson Space Center is named.

Friends: make them, keep them or leave them

Friendship is a relationship with broad, ambiguous, and even shifting boundaries. The terms friend and friendship mean different things to different people and different things to the same people at different times. In spite of friendship’s vague and seemingly indefinable quality, friendships contribute in important ways to psychological development and health and well-being from early childhood through the older adult years.

Little attention was devoted to friendship in early times. However, friendship has at present become one of the more favoured topics. Unlike other important relationships, there are no ceremonies surrounding the formation of a friendship. In fact, friendships rarely begin with two people declaring that, “I will be true to you in good times and in bad, in sickness and in health.” Rather, friendships develop gradually when two people get on with each other sharing and caring. In the same way when friendships end, there will be no announcement of the decision by one or both parties. Occasionally friendships end abruptly due to obvious breaches of good will such as dishonesty or betrayal. Most often, however, friendships merely fade away as the partners cease doing the things that gave the relationship its meaning. Peer relationships play an important part in a teenager’s life.

Benefits of Friendship

Friends benefit one another in innumerable ways. They listen, encourage, give advice, help with chores, loan money, have fun, exchange trivia, share confidences, and simply “are there” for one another. The specifics vary from time to time and from one friendship to another.

eens tend to spend more time with their peers through which they reap numerous benefits. Friendships provide teens with opportunities to develop conflict resolution skills. Teens can learn how fight and still remain friends. Friends also provide fun and excitement for teens through companionship and recreation. Friends also give advice to one another. Teens talk through lots of issues and problems with their friends. Loyalty is a valued trait in friendship.

Teens are looking for loyal allies that can help them out at school or in their own neighborhood. Friendships also provide stability during times of stress or transition. It is helpful to teens to have a friend who is going through the same situations and can ease the anxieties of the times.

Out of sight, out of mind

Heitor Dhalia may have attempted to rejuvenate Gone in the style of classic Film Noir but the production shows that the team does not have the insight or judgment to pull off such a feat.

Amanda Seyfried as Jill

Jill and Molly

The key interest in the film is the fact that it is helmed by Amanda Seyfried who happens to be one of the most popular young actresses on the block. She has starred in productions like Dear John,Mamma Mia,Red Riding Hood,Chloe and Letters to Juliet which has put her in the limelight. Now she takes on the central role in Gone, a thriller which follows the actions of a troubled young girl who is the sole survivor of a series of murders that had taken place in the midst of the woods near her home. Jill is a girl who never says die and is still attempting to uncover the mystery by herself. A loner, Jill's only friend is her recovering alcoholic sister, Molly.

Unhappy and suspicious about the world around her Jill's habit is to consistently pop antidepressants and send herself text alerts reminding her to smile. However when she returns home one morning to find Molly inexplicably missing, Jill becomes hysterical. She suspects that the killer had come searching for her and had abducted her sister instead.

වසර 2045 දී මිනිසා නොමැරෙයි!

අමරණීය මනුෂ්‍යයන් බිහි කළ හැකිද? මෙයට වසර හාර පන්දහසකට පෙර ජීවත්වූ මනුෂ්‍යයන් භාෂාව, අත්අකුරු, ලලිත කලා, විද්‍යාව, ගණිතය යන විෂයයන් සමග කිට්‌ටුවෙන් ගනුදෙනු කරන්නට පටන් ගැනීමත් සමගම තවදුරටත් නොමැරී සිටිමට ඇත්නම් යහපතැයි කල්පනා කළා. ඒ අදහස වැඩි වශයෙන් ඇති වුණේ රජවරුන් සිටුවරුන් වැනි අය තුළයි. කාම භෝගී සැප සම්පත් අනුභව කරමින් ගත කළ ජීවිතවලට ඔවුන් වහල් වී සිටියා. සදාකාලික ජීවිතය ලබා ගැනීම සඳහා මන්තර ගුරුකම් කාරයන්ගේ සහයෝගය ලබා ගත් ඔවුන් දරුවන් සහ කන්‍යාවන් යකුන්ට බිලි දෙමින් ලෝකය ලේ විලක්‌ කර අවසානයේදී මියගියා.

විද්‍යාවේ දියුණුවත් සමගම සදාකාලික ජීවිතය උදෙසා පර්යේෂණ කිරීමට විද්‍යාඥයන් යොමු වුණා. ස්‌වාභාවික ලෝකය තුළ මනුෂ්‍යයා මැරෙන ප්‍රධාන ආකාර තුනක්‌ තිබෙනවා. පළමුවැන්න, ශරීරයේ මාංශය ක්‌ෂය වීම හෙවත් තවදුරටත් සෛල අලුත්වැඩියා නොවීම නිසා සිදුවන මරණයයි. දෙවැන්න රෝගාබාධ නිසා සිදුවන මරණයයි. හදිසි අනතුරු හා මරා දැමීමට ලක්‌වීම තෙවැන්නයි. මිනිසාට අමරණීය වීමට කළ හැක්‌කේ ශරීරයේ සෛල වියපත් වීම හෙවත් මාංශය ක්‌ෂය වීම නවත්වා ගැනීමයි. සෙසු ක්‍රම දෙකෙන් සිදුවන මරණය වැළැක්‌වීමට බැහැ.

මාංශය ක්‌ෂය වීම වළක්‌වාගෙන අමරණීය වීම සඳහා ජීව විද්‍යාත්මක ක්‍රම වේද සකස්‌ කිරීම පිණිස ලොව පුරා සිටින ධනවතුන්ගේ ආයෝජනයෙන් මේ වන විටත් රහසේ පරීක්‌ෂණ පැවැත්වෙනවා. ශරීරය වියපත් විම වළක්‌වන ආයුර්වේද ක්‍රියාන්විතයන් ඉන්දියාවේ කේරළ ප්‍රාන්තයේ ධනවතුන් අතර ජනප්‍රියවී තිබෙනවා.

ඔබෙ දිවි අරණේ පැතුම් විජිතයේ මැණික්‌ පහන් වැට දැල්වේවා...

විකසිත පෙම් පොකුරු පියුම්

ඔබේ පයට පොඩි වී ගියාදෙන්

පතිකුලයට අද මට පිටුපා යන

මගේ සොඳුරු ළඳුනේ...

හිතේ කඳුලු බිඳු රෑ තනි යහනේ

ඉහ ඉද්දර හිඳ ඉකි බිඳිනා සඳ

ආදර සැමරුම් ප්‍රේම පුරාණේ

ඔබට විරහ ගිනි නොගෙනේවා...

තනිකම රජයන පාළු විමානේ

ගොම්මන් කළුවර හඬා වැටෙද්දී

ඔබෙ දිවි අරණේ පැතුම් විජිතයේ

මැණික්‌ පහන් වැට දැල්වේවා...

පද රචනය - ආචාර්ය අජන්තා රණසිංහ

සංගීතය - ආචාර්ය ප්‍රේමසිරි කේමදාස

ගායනය - පණ්‌ඩිත් ඩබ්ලිව්. ඩී. අමරදේව 

යෞවන සමය... ආදරය විඳින කල වයස... සිහින ලෝකයක තනිවන කාලය... පාට පාට හීන... දකින මල් සමය... හරියට සමනළයින් වගේ... මල්පැණි සොයා ඉගිල යන ජීවිතයේ සුන්දරම කාලය.

මේ කාලයේදී ඇතිවන ආදර සම්බන්ධතා බොහෝමයන් තාවකාලිකයි. ගැළපීම් නොගැළපීම් තැකීමක්‌ නැහැ. හිත ගිය තැන මාළිගාව... බරක්‌ පතළක්‌ හිතන්නේ නැති කාලය...

විකසිත පෙම් පොකුරු පියුම්

ඔබේ පයට පොඩි වී ගියාදෙන්

පති කුලයට අද මට පිටුපා යන

මගේ සොඳුරු ළඳුනේ...

හරි අපූරු පෙම්වතෙක්‌... කාලයක්‌ ආදරය කළ පෙම්වතිය මේ පෙම්වතාව හැර දමා ගිහින්.... ඔහු දැන් ප්‍රේම පරාජිතයෙක්‌... ඔහු හැර ගිය ඇය තවකෙකු සමග විවාපත් වන මොහොත... පරාජිත පෙම්වතා ඇයට වෛර කරන්නේ නැහැ. ඇය මා දමා ගියේ අපි දෙදෙනා නොගැළපෙන නිසානේ... ඔහු හිතන්නේ එහෙමයි.

මගේ ප්‍රිය සුන්දරිය... අද ඔබ මා දමා ඔහු හා යනවා. ඔබ නිසා මගේ සිත් මල් යායේ පිපී විකසිත වූ ආදර මල් පොකුරු... පතිකුලයට පිය නඟා ඔබ යන මාවතේ අසුරන්නම්... ඒ පෙම් මල් පොකුරු ඔබේ පයට පෑගී... තැලී පොඩිවී යාදෙන්...

පණ්‌ඩිත් අමරදේවයන්ගේ භාව පූර්ණ හඬින් ගැයෙන මේ ගීයේ පද රචකයා... ආචාර්ය අජන්තා රණසිංහ... ගීය ගැන මෙහෙම කියනවා.

අපේ දේශීය කාන්තාවන්, පිරිමින් හැදියාව... සහ චර්යාවන් අනුව උසස්‌ තැනක ඉන්නේ. කිසි විටෙක ඊර්ෂ්‍යාවක්‌ ඇතිකර ගන්නේ නැහැ. මේ ගීයේ සඳහන් පෙම්වතාත් එහෙමයි. ඇය තමාව අතැර දැමුවේ නොගැළපෙන නිසානේ. බැරි වෙලාවත් විවාහ වුණා නම් දෙදෙනාගේම ජීවිත අඳුරට ගමන් කරන්න තිබුණා. මේ පෙම්වතා හිතුවේ එහෙමයි.

හිතේ කඳුළු බිඳු රෑ තනි යහනේ

ඉහ ඉද්දර හිඳ ඉකි බිඳිනා සඳ

ආදර සැමරුම් ප්‍රේම පුරාණේ

ඔබට විරහ ගිනි නොගෙනේවා

ඔබ නැති සොවින් මම රෑට තනි යහනේ ඉඳන් ඉකිබිඳිනවා... හිතේ උපන් කඳුළු බිඳු නෙතින් පිටවෙන්න ඔන්න මෙන්න. ඒත් කමක්‌ නැහැ... අපේ ආදරණීය සැමරුම් ගැන හිතමින් මම දුක්‌වෙන්නම්. ඒත් එවන් විරහ දුකක්‌ ඔබට නම් නොදැනේවා.