Pages

Tuesday, June 23, 2015

How fathers are shaped by their children

We wish all Dads a Happy Father's Day :

Popular convention may dictate that the father's role in the early development of his children pales in comparison to the mother's, but author Paul Raeburn is shedding new light on the science behind the vital contributions of the often overlooked male parent.

During pregnancy, mothers experience a variety of profound hormonal and physical changes that help to prepare them for the substantial task of carrying and nurturing the foetus and new baby. That's not news; what is news is that men also undergo hormonal turmoil.

One of the most obvious changes is the weight gain that many men experience along with their wives during pregnancy. Many women experience cravings and of course require more food during pregnancy. The men's weight gain could be occurring simply because they are tempted by all that extra food in the house. We don't need hormones to explain that.

Anthropologists have discovered that this phenomenon, called couvade (from the French word meaning 'to hatch"'), occurs not only in Britain and the United States but in non- Western societies, too, sometimes to an even more extreme and incapacitating degree.

In Papua New Guinea, some men, while waiting for their babies to be born, "retire to bed with unremitting nausea and incapacitating back problems, demand to be looked after, and otherwise raise an emotional fuss during the last months of their wives' pregnancies."

One of the key hormones that's affected is the sex hormone testosterone. And the other is prolactin, a hormone involved in the production of milk by nursing mothers. Men have prolactin, too, even though they don't nurse children. Why its levels should change in men has been a mystery.

Behavioural changes

We've known that hormonal changes occurred in some animal species in which the fathers participated in rearing their offspring; prolactin levels rise in primates, in male birds just before they become parents, and in rodent species in which fathers help to care for their offspring. But nobody had shown much interest in looking at human fathers, to see whether something similar might be going on.

In a paper published in 2000, Anne E. Storey, Katherine E. Wynne-Edwards, and their colleagues at Memorial University in Newfoundland began their study by acknowledging that lack of research: "Little is known about the physiological and behavioural changes that expectant fathers undergo prior to the birth of their babies," they wrote.

Based on the findings in animals, Storey and company predicted they would find similar changes in male humans, beginning during their partners' pregnancy and continuing after birth. And they predicted that the variation in hormonal levels in any individual would be related to men's symptoms during pregnancy and their responsiveness to their infants.

They recruited thirty-four couples taking prenatal classes at a nearby hospital and took blood samples from the men before and after the births of their babies. All but three of the couples were first-time parents. The couples were asked whether the men had experienced any of the typical symptoms of pregnancy- nausea, weight gain, fatigue, increased appetite, and emotional changes.

The couples who were tested were exposed to their newborns, or to blankets that had been in the nursery, and to a film about breast-feeding to see whether the infant cues would cause any short- term change in hormone levels.

The tests revealed significant changes in each of the three hormones Storey and Wynne-Edwards measured-testosterone, cortisol, and prolactin. And the pattern in men was similar to what happens in pregnant women. Men's testosterone levels fell 33 percent when they had their first contact with their babies, compared to measurements taken near the end of their wives' pregnancies.

What could explain this change in testosterone? Many scientists believe that a rise in testosterone is associated with competitive behavior in animals and in men. The drop that occurs with the birth of a baby might be nature's way of encouraging men to drop their fists, at least temporarily, and nuzzle their babies.

Paternal care-giving

From an evolutionary perspective, this is smart. Competitiveness is incompatible with nurturing. And men who are more bonded to their babies are more likely to stick around and support them.

Indeed, in September 2013, James K. Rilling and his colleagues at Emory University reported in the Proceedings of the National Academy of Sciences that testosterone levels in the blood were inversely correlated with paternal care-giving-that is, testosterone was highest in fathers who devoted less effort to child care, and lowest in those who invested more effort in child care. They also found that the fathers who devoted more resources to their children had smaller testicles. The results provide evidence for the supposition that there is a trade-off between the effort devoted to mating and to parenting. Some males choose to devote more effort to mating and less to child care; others choose the opposite course.

(Excerpted from Do Fathers Matter? What Science Is Telling Us About the Parent We've Overlooked, by Paul Raeburn -Scientific American/FSG, 2014)

Wednesday, June 17, 2015

මගෙ දුවේ ඔබ අවදියෙන් නම්.....

මිනිසා හා සොබාදහම අත්‍යන්ත ලෙස බැඳී පවතී. එය අවියෝජනීය බැම්මකි. එනිසා ම සොබාදහමේ අසිරිය අත් විඳින්නටත් එය කලාත්මක ලෙස ප්‍රති නිර්මාණය කරන්නටත් මනුෂ්‍යයෝ උත්සුක වෙත්. සොබාදහමේ රූ රටා හා එහි ඇති සියුම් චලනයන් පවා ග්‍රහණය කොට ගෙන ඒවා කලාත්මක ලෙස ප්‍රතිනිර්මාණය කිරීම සාහිත්‍ය කලා ආදියෙහි නිරතුරු ව දැකිය හැකි ය. චිරන්තන සිංහල සාහිත්‍යය පුරා ම එම නිර්මාණකරුවන් හා සොබා දහම අතර පැවති අන්‍යෝන්‍ය ළබැඳියාව පිළිබඳ සාක්ෂි දැකිය හැකි ය. සොබාදහම හා ගැටෙමින් එය ජය ගැනීමට වෙර දරණ යුරෝ කේන්ද්‍රීය චින්තන මාදිලියට පෙරාතුව ඉන්දු උප මහද්වීපය පුරා පැතිර පැවති චින්තනය නම් සොබාදහම හා මෛත්‍රී පරවශ ව කටයුතු කිරීමයි. සොබාදහම ජය ගැනීම වෙනුවට ඊට අනුගත ව ඒ හා මිතුරු ව වෙසෙමින් එහි ඇති නැතක් සාර ඵල උකහා ගැනීමට කටයුතු කිරීම ඔවුන්ගේ ජීවන ප්‍රතිපදාව විය. ඒ සඳහා ඔවුන් මෙහෙයවනු ලැබූයේ පරිසර හිතකාමි චින්තන මාදිලිය යි. කාර්මික කරණය හා ධනවාදී ලෝක පර්යාය විසින් සොබා දහම හා මිනිසා අතර වූ ඒ පෑහීම නොපෑහීමක් බවට පෙරළන ලදි. ඊට එරෙහි ව විවිධ ජන කොටස් විවිධ අවස්ථාවල කළ අරගල ද බොහෝ ඇත. උතුරු ඇමරිකානු රතු ඉන්දියානු ගෝත්‍රික නායක සියැටල් වොෂින්ටනයේ සිටින ජනපතිවරයාට යැවූ සංදේශය සොබාදහම හා මිනිසා අතර ඇති සබඳතාව ඉතාම ප්‍රබල ලෙස භාෂාගත වූ එවැනි අවස්ථාවකි. 

හෙතෙම මෙසේ ලියයි. 

''.....සුවිසල් වොෂින්ටන් නුවර සිටින ප්‍රබල සුදු ජාතික නායක තුමා අපගේ ඉඩම් මිළ දී ගැනීමට ඇති ඔහුගේ අපේක්ෂාව ප්‍රකාශ කොට සිටී....

.....එහෙත් නිල් අහසත් පොළවේ ඇති උණුසුමත් විකිණිය හැක්කේ හෝ මිළ දී ගත හැක්කේ හෝ කෙසේ දැයි මට නො තේරෙයි. මෙම අදහස අපට නම් අරුමයකි. සුළඟේ ඇති පවිත්‍ර නැවුම් බවත් ජලයේ ඇති ප්‍රභාමත් බවත් අප සන්තක නොවේ නම් ඒවා ඔබ මිළ දී ගන්නේ කෙසේ ද? 

මේ මහපොළවේ සෑම බිම් අඟලක් ම මාගේ ජනතාවට පූජනීය ය. සුවිශුද්ධ ය. ළහිරු එළියෙන් බැබලෙන දේවදාර ගස්වල සෑම සිහිල් පත්‍රයක් ම පුළින තලයන්ගෙන් වැසුනු සෑම වෙරළ තීරයක් ම සෑම එළිමහන් බිමක් ම අඳුරින් බර වන පෙත් සිසාරා ඇති මිහිදුම් සළුවක් ම බිඟු නද පතුරන සෑම කුඩා ජීවියෙක් ම මාගේ ජනතාවගේ චිත්ත සන්තානයේ ද අත්දැකීම් සමුදායේ ද ශුද්ධ වස්තූන් වෙති. ගස්වලින් රූරා බසින සෑම දියර බිඳුවක් ම රතු ඉන්දියානු ජාතිය පිළිබඳ මතක සටහන් ඉදිරියට ගෙන එයි.. ''

සියැටල්ගේ දීර්ඝ ලේඛනය පුරා සොබාදහම හා සිය ජනතාව අතර ඇති සබඳතාව ඉතා විචිත්‍ර ලෙස විග්‍රහ කෙරෙයි. මෙලෙස ලොව පුරා ම සොබාදමෙහි අසිරි සිරි විවිධ සාහිත්‍ය කලා ආදියෙහි ප්‍රතිනිර්මාණය වී ඇති අයුරු මනරම් වේ. මිනිසා ද ඇතුළත් සොඳුරු සොබා දහමේ අගය මැනවින් දැනෙන්නෝ සංවේදී මනුෂ්‍යයෝ වෙත්. ඔවුහු ඒ සොඳුරු වේදයිතයන් මතු පරපුරට ද උරුම කර දෙන්නේ මැයි. මේ එවැනි තැතකි. රත්න ශ්‍රී විජේසිංහයන් විසින් රචිත මේ ගීය සොබාදහම අපට දී ඇති අර්ඝණය කොට නිම විය නො හැකි දායාද සමූහය පිළිබඳ වැකි සිතුවමෙක් ම වෙයි. 

මගෙ දුවේ ඔබ අවදියෙන් නම්
මේ රැයේ මිහිරි ම වෙලාවයි
දොර ඇරන් එළියට ආවොතින්
මේ මිහිරි දේවල් නුඹටම යි....

ඝර්ම කලාපීය රටක දිවි ගෙවන අපට දාවලෙහි සැඩ හිරු රැසින් මිදී උදා වන රාත්‍රිය ගත සිහිල් කරවයි. සිත පුබුදයි. මද සඳ රැස් ඇති රැයක මැදියම් රැය පසු වන නිසළ හෝරාවේ අහස් තලය තරු වියනක් සේ දිලෙයි. මද මද පිනි පොද පතරත් තුරු පත් ළෙලවමින් හමන මද නලත් ගත සිහිල් කර සිත සමාධියෙහි සතපාලයි. ඉඳ හිට අසෙන නිසා සැරි විහඟ හඬකින් හෝ පළඟැටියෙකුගේ වෙණ වැයුමකින් හැර ඒ ධ්‍යානය නො බිඳෙයි. ලොව ම නිදන රාත්‍රියේ නිසා අසිරි සිරියෙන් ඔකඳ වූ හදින් පියෙකු සිය දියණිය අමතයි. මේ නිහඬ සීත රාත්‍රියේ ඇය ඇයගේ සුරතල් සරල ලොවෙහි සිහින දෙව් ලියන් හා කෙළිදෙලෙන් වෙසෙයි. ඒ නින්දේත් නොනින්දේත් ගැටෙමින් සිහින තෝර තෝරා නිදන මොහොතයි. නිදි යහනෙන් පිබිදී දොර කවුළුවලින් මිදී නිදහසේ අවට ලෝකය නැරඹුවහොත් සොබා දහමේ නැතක් ලියකම් සුරුකම් එහි නොනිදා සක්‍රීය ව අවදියෙන් සිටිනු දැකිය හැකි වේ. ඒ සියල්ල මනුෂ්‍ය පැවැත්ම උදෙසා වූ මහාර්ඝ වස්තූන් වේ. මේ සියල්ල ම නිදන්නේ වුව දියණියට ද උරුම ව පවතී. එහෙත් ඇය ඒ බැව් නොදනී. ඇය සුවසේ නිදයි. දුව නිදන මුත් සොබා දහම මනරම් වෙස් ගෙන අවදි ව වෙසෙයි. දොර කවුළුවලින් එපිට ලෝකයෙහි බොහෝ චමත්කාර ජනක දේ සිදු වේ. 

සේපාලිකා මල් බිමට බැහැලා
ඇවිදින්න යන වෙලාවයි. 
නිල් තාරුකා බිම බලාගෙන
වැව් දියට පෙම් බැඳි වෙලාවයි. 

මේ පොළව කොතරම් සුන්දර ද
මගෙ දු තනියම හිනා වෙයි. . . . . 

මැදියම් රැය නික්ම යත් ම සැඳෑවෙහි විකසිත වූ සේපාලිකාවෝ පරිණත ව සුධා ධවල සේලයෙන් සැරහී රක්ත වර්ණ මුත් හර පැළඳ බිමට වඩිත්. ඒ හා සමඟ සේපාලිකා මලින් ගිහිණි මන බඳනා සුවඳ රැස අවට සුවඳවත් කරමින් පැතිරේ. රන් වන් වැලි තෙලෙහි විසිර යන සේපාලිකාවෝ මද සුළගෙහි එල්ලී මුදු දෙපා තබා මද මද ගමනින් ඇවිද යයි. බිම හුණු සේපාලිකා මල් කවියාගේ පන්හිඳෙන් පන ලද අසිරි කොතරම් නම් මනරම් ද? 

රාත්‍රියෙහි පොළෝ තලය සිහිල් වුව වැව් දිය සිහිල් වනුයේ ක්‍රම ක්‍රමයෙනි. මැදියම ඉක්ම ගිය පසු වැව් දිය සිහිල් වත් ම මින් රළ දිය කෙළි දියබුං නවතා ඉසිඹුලයි. මස්ටකයෝ දියෙන් ගොඩ විත් ඉවුරෙහි හිඳ ගී ගයත්. වැව් දියෙහි මද මද රැළි නැගේ. රිදි තලාවක් මෙන් පෙතලි වූ වැව් දිය ගැඹරෙහි තරුමල් පිපී දිලිසෙයි. වැව් දිය හා දිදුලන තරු මල් එකිනෙකින් වෙලී බැඳී ඇත. ඒවා වෙන් කළ නොහේ. ප්‍රේමයෙන් ස්නිග්ධ වූ සුපෙම්වතෙකු සිය පෙම්බරිය දෙස හෙලනා නුරා කැලුම් මුසු දෙනුවන් මෙන් තාරකාවෝ බබලත්. නිසළ දියෙහි තරු පිළිබිඹු නැළවෙන යුරු කවියා දුටු හැටි කොතරම් මනරම් ද? 

මෙනිසා ම මේ පොළොවෙහි සිරි අසිරි වර්ණනාතික්‍රාන්ත ය. කියා නිම කළ නොහැකි ය. මෙලෙස සොබා දමෙහි නන් විසිතුරු එකි නෙක බැඳී එකිනෙකා හා තරඟ වදිද් දී දුව සිහිනෙන් සිනාසෙයි. ඈ නිදි දෙව් ලියන් හා සිහින ළොවෙහි දඟ කම් කෙළි කම් කෙරෙමින් ගුලි වී නිදයි. ඇයට මේ සොබා සිරි නො පෙනේ. එහෙත් මේ සියල්ල ඇයගේ ද උරුමයයි. 

ගණ කළුවරට අප පෙම් කළොත්
ඉර හඳ තරුවලට ණය ගැතියි. 
ලොව දුන්නු දේවල් අද අපිට හෙට
ළොවට පෙරළා දිය යුතුයි. 

ඔබ මේ ලොවට ආදරෙයි නම්
මුළු ලොව ම ඔබටත් ආදරෙයි. . . . 

රාත්‍රියේ කවුළු පියන් පත් වසා සිතින් හා ගතින් ඝණ අඳුරේ කිමිදෙමින් රැය පහන් වන තුරු අපට නිදිය හැකි ය. එහෙත් අප අවට ලොව අප වෙනුවෙන් තැනූ, මැවූ බොහෝ දේ ඇත. සොබා දහම් දිනිතිය ඒවා අප වෙත අපමණ සෙනෙහසින් මවා ඇත . ඒ දෙස නො බලා ඒ අත් නො විඳ සිටිත් නම් අපි එහි ණය කරුවෝ වෙමු. සොබා දමෙහි නැතක් සොඳුරු රූ රටා අපගේ ඉඳුරන් පිණවයි. සිත සමාධිගත කරයි. දිවි බරෙහි ඉසිඹුලන්ට ඉස්පාසු තනා දෙයි. එය අත් නොවිඳ අඳුරේ ගිලී නිදන්නට ද හැකි ය. මේ සොබා අසිරි විඳ ගත සිත සනහා ගන්නට ද හැකි ය. මේ ලොව අපට අපමණ සම්පත් සාධා දී ඇත. එය මතු පරපුර පිණිස රැක ගන්නවා සේ ම වඩා පෝෂණය කිරීම ද කළ යුතු ය. ගහ කොළ සතා සිව්පාවා මතු නොව දෙව් බඹුන් හා මිනිසුන්ගෙන් යුතු මේ රූ අරූ ලෝක ධාතුවට ම අප ආදරය කරයි නම් ඒ ලොව ද අපට පෙරළා ආදරය ම දෙයි. අප ලොවට දෙන දේ ලෝකය පෙරළා අපට ද දෙනු ඇත යන්න පැරණි චින සුභාෂිතයකි. එය මේ ගීතයේ සාරය කොට පවතී. අවසන් පද කිහිපය ප්‍රචාරකවාදී මුහුණුවරක් ගත්ත ද පියෙකු දුවකට දෙන ඔවදනක් ලෙස ගත් කල්හී එය ප්‍රචාරකවාදි බවින් ගිලිහී පිය සෙනෙහසෙහි සියුම් නිමේෂයක් සටහන් කරයි. 

දූවරු බොහෝ සෙයින් පියවරුණට පෙම් වඩත්. පියවරුන්ගේ නො මද ආදර සත්කාරයට ලක් වනුවෝ ද දූ වරු ය. මෙහි රචකයා වු රත්න ශ්‍රී විජේසිංහයෝ ද දෙ දුවරුන්ට මැ පිය වැ වෙසෙත්. මේ ආමන්ත්‍රණය දුවණියක් විෂයෙහි වීම එහිලා සෑම අයුරකින් ම යෙදේ. 

පද රචනාව ස්වර වර්ණ සංයෝජනයෙන් ලගන්නා දෘශ්‍ය රූපයක් බවට පත් කිරීමට රෝහණ විරසිංහයෝ ප්‍රයත්න දරා ඇත. බටහිර හා පෙරදිග සංගීත භාණ්ඩ කිහිපයක ආධාරයෙන් සංකීර්ණ වර්ණ සංයෝජනයක් කිරීමට යත්න දරා ඇත. වස්දඬුවේ මන්ද්‍ර තානයත් වයලීනයේ රැළි නැගෙන නිංනාදයත් මුසු කොට ඇත. ඩ්‍රම්ස් හයිහැට් හා තබ්ලාවේ තාල රිද්ම එකිනෙක හා තරඟ වදී. ඉලෙක්ට්‍රොනික ඕගනයේ සීමාවෙන් ඔබ්බට ගොස් මේ පද මාලාවේ මුසුව ඇති හැඟුම් සමුදාය සංගීතයෙන් ප්‍රති නිර්මාණය කිරීමට සංගීත අධ්‍යක්ෂවරයා උත්සාහ දරා නැත. මේ ගේය පද මාලාවේ අරුත් භාරය හා හැඟුම් සමුදාය ස්වර ප්‍රස්තාරයේ පදනම වූවා නම් වඩා සාර්ථක සංගීත නිර්මාණයක් බිහි වන්නට ඉඩ තිබුණි. සොබාදහමේ සිරි අසිරි ස්වර සංකලනයෙන් විදහාපෑමේ සුරුකම් ඇති ලැසි මියැසියෙකු අත මෙම පද වැල පත් වුණි නම් අපට ඇසෙන්නට නියමිත ව තිබූ ධ්වනි සැරිය අහිමි ව ගියේ දෝ හෝයි සංකා උපදී. දිවුල්ගනේගේ හඬෙහි ඇති තත් හා තාල අභිබවා යාමේ ෙඖදාර්ය ගුණය වීරසිංහයෝ ගීතය තුළ හනා වනා නමා නිමවීමෙහි දස්කම් පා ඇත. 

අප අවට ලෝකය අපට උරුම වූ සම්පතක් ලෙස ගෙන ඒ හා සහවාසී ව ජීවත් වීම සිතට හා ගතට සහන සාධා දෙයි. එසේ නො වූ කල්හී ගත සිත නිරතුරු වේදනා ගෙන දේ. මේ ගීතය විසින් සම්පාදිත සියළු ලොවට පෙම් කිරීමේ කරුණා සීතල සත් ගුණය මිනිස් දිවිය අරුත්බර කොට පුබුදුවාලමින් ඔසවා තැබිමේ ශක්‍යතාවෙන් පොහෝනා වේ. ඒ සුභාවිත හැඟුම මුළු ලොව සරසයි. 


පද රචනය- රත්න ශ්‍රී විජේසිංහ
ගායනය- කරුණාරත්න දිවුල්ගනේ. 
සංගීතය- රෝහණ විරසිංහ 

පෙළක් ළමුන් සුවඳ ගොඩයි........පෙළක් ළමුන් හරිම හැඩයි….//

මල් කියන්නෙ කාට කාට 
ළමයින්ටයි පාට පාට….// 

පාසල මේ ළමයින්නේ 
පොළොව යටයි නොපෙනෙන්නේ….// 

තදින් වැස්ස වසින කලේ 
මල් පාසල වතුර වලේ….// 

වතුර පිරෙන වැහි කාලේ 
නිවාඩු දෙයි ඉස්කෝලේ….// 

නිවාඩුවට ඇඳුම් ඔපේ 
පෙන්වා මල් ළමුන් පිපේ….// 

මල් කියන්නෙ කාට කාට 
ළමයින්ටයි පාට පාට….// 

පෙළක් ළමුන් සුවඳ ගොඩයි 
පෙළක් ළමුන් හරිම හැඩයි….// 

පාසල මේ ළමයින්නේ 
පොළොව යටයි නොපෙනෙන්නේ….// 

දැන් මල් පාසල් නිවාඩු 
ළඟදී අපටත් නිවාඩු…// 

ගායනය/තනුව: නන්දා මාලිනී

දෙමාපියන්ගේ සබඳතා බිඳ වැටීම හා දරුවන්ගේ සුබසාධනය පිළිබඳ උභතෝකෝටිකය

දෙමාපිය සබඳතා බිඳ නොවැටෙන පරමාදර්ශී සමාජයක ජීවත් වීම ඕනෑම දරුවෙකුගේ පරම බලාපොරොත්තුව විය හැකිය. එහෙත් විවිධාකාර හේතු මත දෙමාපිය සබඳතා බිඳ වැටීම සිදු වන අතර, එමගින් දරුවන් වෙත විවිධ බලපෑම් ඇති වන බවද පරම සත්‍යයකි. බිඳ වැටෙන දෙමාපිය සබඳතා දරුවන් කෙරෙහි ඇතිකරන භාවාත්මක, මනෝවිද්‍යාත්මක, ආර්ථික හා සමාජීය බලපෑම පිළිබද ප්‍රමාණවත් කතිකාවක් ශ්‍රී ලංකාව තුළ තවමත් නොමැති බව පැහැදිලි කරුණකි. 

විනිශ්චය කිරීම් බහුල සමාජයක ජිවත් වන අප, බිඳුණු පවුල් වල දරුවන් හුදකලා කිරීමට දායක වනවා මිස සාධාරණ කතිකාවක් හරහා මෙම ප්‍රශ්නය අවම කරගැනීමට උත්සහා නොගැනීම කණගාටුවට කරුණකි. 

මේ පිළිබඳව බහු ජනමාධ්‍යයයේ හැසිරීම අතිශය ගැටළුකාරී වේ. සමාජයේ ජනප්‍රිය පුද්ගලයින්ගේ පවුල් සබඳතා බිඳ වැටුණු අවස්ථා වල මාධ්‍යය හැසිරෙන ආකාරයෙන් මෙය පැහැදිලි වේ. මෙවැනි අවස්ථා වල ජාතික මට්ටමේ ජනමාධ්‍යය සහ ඕපාදුප පැතිරීම වෙනුවෙන්ම බිහි වූ වෙබ් අඩවි වල ක්‍රියාකාරිත්වයේ වෙනසක් දක්නට නොමැත. බිඳ වැටුණු සබඳතා පිළිබඳ ඕපාදුප අලෙවි කිරීම හා ප්‍රකෝප කිරීම් හැරුණු කොට ජනමාධ්‍ය හරහා ඉටු වෙන වෙනත් සේවාවක් නොමැති තරම්ය. 

වෙන්ව ජීවත් වන දෙමාපියන් අතර දරුවන්ගේ සුබසාධනය උදෙසා සංහිඳීයාවක් ඇති වීම මෙමඟින් වළක්වන අතරම මෙවැනි ඕපාදුප පුවත් හරහා දරුවන්ට අත්වන පිඩාව තවදුරටත් තීව‍්‍ර වේ. කෙසේ වෙතත් ජනමාධ්‍ය හරහා ප්‍රතිනිර්මාණය වන්නේ මේ පිළිබදව අප සමාජයේ ඇති ගතානුගතික මතය බවද පැහැදිලි කරුණකි. 

එපමණක් නොව වැඩිහිටියන්ගේ පවුල් සබඳතා හෝ ප්‍රේමසබඳතා හෝ බිඳ වැටීම හරහා එකිනෙකාට ඇති වන චිත්ත පීඩාව පිළිබඳ සාකච්ඡා කෙරෙන සිනමා නිර්මාණ, ටෙලිනාට්‍යය, ගීතරචනා බහුල වුවද, දෙමාපියන් වෙන් වීමේදී දරුවන්ට ඇතිවෙන පීඩනය පිළිබඳව දරුවන්ගේ දෘෂ්ටිකෝණයෙන් සලකා බැලෙන නිර්මාණ අතිශයෙන් දුලබ වේ. 

අපේ රටේ ළමුන් වෙනුවෙන් නිර්මාණය වන සාහිත්‍යය නිර්මාණ වල තවමත් ඇත්තේ මව, පියා එක්ව ජිවත් වන සතුටු පවුලේ කතන්දර පමණකි. මෙවැනි පොත්පත කියවන දික්කසාද වූ දෙමාපියන්ගේ හෝ දෙමාපියන් මියගිය හෝ දරුවන්ට ඇතිවන හුදකළා හැඟීම් සොයා බැලීමට අපේ සමාජය තවමත් උත්සාහ නොගන්නා බව පැහැදිළි කරුණකි. එහෙත් ලෝකයේ බොහෝ රටවල විකල්ප පවුල් වලට අදාල කතා අඩංගු ළමා පොත්පත් දක්නට ලැබේ. මෙවැනි පොත්පත් එවැනි විකල්ප පවුල් වල දරුවන්ගේ මානසික සුබසාධනයට උපකාරී වන ලෙස නිර්මාණය වී ඇත. 

එසේම මෙම ප්‍රශ්නය පිළිබදව ශ්‍රී ලංකාව තුළ සිදුකළ සමාජ විද්‍යාත්මක සමීක්ෂණ ඇත්තේද අල්පයකි. එසේ නැතහොත් එවැනි සමීක්ෂණ වාර්තා වල අඩංගු කරුණු මහජනතාව අතර ප්‍රචලිත කිරිමට නොහැකි වී ඇත. 

විවාහයෙන් පරිබාහිර සබඳතා ඇතිකර ගැනීම සහ එමඟින් පවුල් සබඳතා බිඳ වැටීම අපේ, සංස්කෘතිය, කිසිසේත් අනුමත නොකරයි. මෙවැනි සිද්ධීන් නිසා දරුවන් අත්හැර දමන දෙමාපියන්ට ගල්මුල් ප්‍රහාර එල්ල කිරීමට අපි කිසිසේත් පසුබට නොවෙමු. එහෙත් දික්කසාද වූ යුවලක් දරුවන්ගේ යහපත වෙනුවෙන් සංහිඳීයාවෙන් කටයුතු කරනු දුටු විට එයද අපේ සංස්කෘතියට පටහැනි බව කියමින් ඔවුන්ට පරිභව කිරීමට අපි පසුබට නොවෙමු. 

දෙමාපියන් අතර මතබේද අධික හිංසාකාරී පවුල් පසුබිමක ජිවත් වීමට වඩා වෙන්ව ජිවත්වන, එහෙත් දරුවන්ගේ සුබසාධනය පිළිබඳව සහයෝගයෙන් කටයුතු කරන දෙමාපියන් අතර ජිවත් වීම සමහර විට දරුවන්ට පහසුවිය හැකි බව පිළිගැනීමට අපි තවමත් මැළි වෙමු. 

ශ්‍රී ලංකාව තුළ මෙම ප්‍රශ්නය පිළිබද පුළුල් කතිකාවක් ඇති නොවීමට බල පෑ සාධකයක් ලෙස, පවුල් ප්‍රශ්න පුද්ගලික ප්‍රශ්න, ලෙස පංගු කිරීම හඳුනා ගත හැකිය. අනෙක් අතට මීට වඩා බරපතල ගැටළු අපේ සමාජය තුළ ඇති බව කෙනෙකු තර්ක කළ හැකිය. එහෙත් රටක අනාගතය දරුවන් වන්නේ නම් මෙම ප්‍රශ්නය පිළිබද සාකච්ඡාවකට අපේ සමාජය තුළ ප්‍රමුකත්වය නොලැබිම අවාසනාවකි. 

ලෝකයේ සමහර රටවල මෙම ගැටළුව පිළිබඳව තොරතුරු සොයා බැලෙන සමීක්ෂණ හා සාකච්ඡා සිදු කෙරෙන අතරම, මෙවැනි ගැටළු වලට මැදිහත් වූ දරුවන්ට නොමිළයේ මනෝවිද්‍යාත්මක උපදෙස්, නීති උපදෙස් හා ආර්ථික ආධාර ලබා දීම සමාජ සුබසාධන ක්‍රියාවලියේ ප්‍රධාන අංගයක් බවටද පත්ව ඇත. එසේම පවුල් බිඳ වැටිමේදී දරුවන්ට ඇති වන බලපෑම අවම වන ආකාරයෙන් ක්‍රියා කරන ආකාරය පිළිබඳව දෙමාපියන්ට උපදෙස් ලබා දෙන ආයතනද ක්‍රියාත්මක වේ. 

ලන්ඩන් විශ්වවිද්‍යාලය මඟින් පළ කරන ලද සමීක්ෂණ වාර්තාවක සඳහන් ආකාරයට බිඳ වැටුණු පවුල් වල දරුවන් අනෙකුත් පවුල් වල දරුවන්ට සාපේක්ෂව ආර්ථික අහේනියට මුහුණ පෑමට, චර්යා රටාව පිළිබද ගැටළු වලට ලක් වීමට, අධ්‍යපන කටයුතු වල දී අඩු කුසලතා පෙන්වීමට, නිතර වෛද්‍ය ප්‍රතිකාර ගැනීමට සිදු වීමට, අඩු වයසින් පාසල් හැරයාම ආදී දේ සඳහා ලක් වීමට වැඩි අවදානමක් ඇත. එසේම අඩු වයසින් ලිංගික ක්‍රියාකාරකම් වල නියැලීම, අඩු වයසින් ගැබ් ගැනීම, අඩු වයසින් දෙමාපියන් බවට පත් වීම මෙන්ම මනෝවිෂාදයට ලක් වීම, මත්පැන් හා මත්ද්‍රව්‍ය වලට ඇබ්බැහි වීම ආදියට වැඩි අවදානමක් ඇති බවයි. 

දික්කසාද වූ දෙමාපියන් නැවත විවාහ වීම දරුවන් වෙත ඇති කරන බලපෑම තීව‍්‍ර කිරීමට හේතුවන බවද සමීක්ෂණ වලින් හෙළි වී තිබේ. මොනෑෂ් විශ්ව විද්‍යාලයේ වෛද්‍ය අධ්‍යපන ආයතනය මඟින් ප්‍රකාශයට පත් කළ සාහිත්‍යය සමීක්ෂණයකට අනුව නොබිඳුනු පවුල් වල දරුවන් හා, දෙමාපියන් දෙදෙනාගෙන් එක් අයෙකු සමඟ ජිවත් වන දරුවන්ට වඩා නැවත විවාහ වූ දෙමාපියන් ගේ දරුවන් අධ්‍යපන කටයුතු වල දී අඩු ප්‍රතිපල ලබාගන්නා බවයි.

දෙමාපියන් වෙන් වූ පසු ආර්ථික අපහසුතා වලට දරුවන් ලක් වීම බොහෝ සමීක්ෂණ වලින් හෙළි වන අතරම ඊට ප්‍රතිවිරුද්ධ ලෙස ආර්ථික බලපෑමට ලක්වන දරුවන්ද සිටින බව පැහැදිළි කරුණකි. දික්කසාද වූ සමහර දෙමව්පියන් (බොහෝ විට දික්කසාද වීමට වගකිවයුතු පාර්ශ්වය) තම වරදකාරී හැඟීම සමනය කර ගැනීම සඳහා දරුවන්ට අනවශ්‍ය තරම් මුදල් ලබා දීම, මිළ අධික ත්‍යාග ලබා දීම සිදුකරයි. එහෙත් මෙමඟින් දරුවන්ට සිදු වන හානිය, ආර්ථික අපහසුතා නිසා ඇතිවන හානියටත් වඩා ප්‍රබල විය හැකිය. 
එහෙත් දෙමාපියන් තේරුම් ගැනීමට අවශ්‍ය කරුණ වන්නේ දරුවන්ට වඩා වැදගත් වන්නේ දෙමාපියන් ඔවුන් සමඟ කාලය ගත කිරීම මිස මිළ අධික ත්‍යාග නොවන බවයි. 

කෙසේ වෙතත් මේ සියළු කරණු පිළිබඳ අප තුළ ඇති පසුගාමී ආකල්පයේ අනිසි ප්‍රතිපලය වන්නේ බිඳ වැටෙන පවුල් වල දරුවන්ට එමඟින් ඇති වන පීඩනය අවම කිරීමට විධිමත් හෝ අවිධිමත් යාන්ත්‍රනයක්‌ බිහි නොවීමයි. එබැවින් මේ පිළිබද සාකච්ඡාවකට මුල පිරිම කාලීන අවශ්‍යතාවකි. 

Tharanga de silva | තරංගා ද සිල්වා

මුලාශ්‍ර:
1. Impact of Family Breakdown on Children's' Well- Being, Institute of Education, University of London, London:2009
2. The Well- Being of Children Following Parenting Separation and Divorce Research Consortium- Literature Review- Monash University, Melbourne: 2002

Thursday, June 04, 2015

මහාචාර්ය ධම්මික ගංගානාත් ජපානයේ ශ්‍රී ලංකා තානාපති ධුරයට

ජපානයේ නව ශ්‍රී ලංකා තානාපති වශයෙන් මහාචාර්ය ධම්මික ගංගානාත් දිසානායක මහතා රජය විසින් නම් කොට ඇත.ඒ මහතා දැනට ස්‌වාධීන රූපවාහිනි සේවයේ සභාපති වශයෙන් කටයුතු කරයි.

ශ්‍රී ජයවර්ධනපුර විශ්වවිද්‍යාලයේ ජනසන්නිවේදන අංශයේ මහාචාර්යවරයා වශයෙන්ද කටයුතු කොට ඇති ඒ මහතා දීර්ඝ කාලයක්‌ ජපානයේ අධ්‍යයන කටයුතුවල යෙදී සිට ඇති අතර ඔහු සිය ආචාර්ය උපාධිය ලබාගෙන ඇත්තේ ද ජපානයේ විශ්වවිද්‍යාලයකිනි.

මහාචාර්ය දිසානායක මහතා එක්‌සත් ජාතික පක්‍ෂයේ මාධ්‍ය අංශයේ මෙහෙයුම් ප්‍රධානියෙක්‌ වෙයි.